November 2005

28 november

Zo en de derde ronde van het AKF is bereikt. Met de andere 8 kandidaten, ga ik in januari naar Texel toe, om daar ook nog een avond voor de Texelse bevolking te spelen. Daarna zal bekend worden gemaakt, welke 6 acts doorgaan, om een uitgebreide try-out toer te gaan doen en uiteindelijk een halve finale te spelen in, jawel, de Kleine Komedie. Ik kan nog even lekker blijven dromen.

De afgelopen dagen rondgehangen op dat andere fijne festivalletje, Cameretten. Het werden geweldige dagen. Het is weer gelukt om een zeer divers festival neer te zetten en dat is zo mooi aan Cameretten. Lenny stond ook in de finale, maar uiteindelijk gingen een groot deel van de prijzen, terecht naar Begijn le Bleu. Kommil Foo zette vrijdag een prachtig gastoptreden neer. Als het leven alleen nog maar cabaret was, zou het goed zijn...

 

16 november

Bij ieder optreden is er iemand uit het publiek de gelukkige, om te mogen participeren in het nummer "Hannah". Zo komen er nogal wat kreten, uit de desbetreffende streek voorbij. Niet altijd even goed te begrijpen, maar deze reactie kreeg ik van Paul, de fotograaf met spiegelreflexcamera zonder rolletje, uit Heerlen (nummertje 7 op de sampler)

'Sjeng oan de geng' is een Limburgse kreet die geïntroduceerd is door de Limburgse band 'De nachroave' als eerbetoon aan tennisser Sjeng Schalken. Het is een daverende feestkraker op carnaval en feesten, een echt ambiancenummer. De (Limburgse) tekst gaat als volgt:

De Nachroave: Sjeng Oan De Geng

Veer zien noe toch beijein met uuch, dat is zoe fein
Veer goon noe achterein wie ennen boemeltrein
Huur noe die melodie, die vergitste gaar neet mie
Kom op veer goon veuraon, en kumpse aon

Heij Sjeng, aon de geng

 

7 november

In het geheim, volledig incognito en anoniem, toch maar een auditie aangegaan. En kijk eens aan, ik ben zo maar weer eens een ronde verder. Ditmaal van het AKF (Amsterdams Kleinkunst Festival). Het werd zelfs een leuke avond, wie had dat gedacht zo, met maar 10 minuten te gaan. Het belletje, van u heeft nog 1 minuut te gaan mevrouw Simon, stond centraal, vanaf de tweede minuut. Het publiek klonk tevreden en vanochtend de jury ook. Maar goed, je hoort mij nog niet al te hard juichen, er zijn nog de nodige rondes te spelen, voor het eindstadium de Kleine Komedie (!)

En zoals ondertussen bekend, is dit tevens een verkapte fansite voor Het Groot Niet Te Vermijden. Afgelopen vrijdag voor het eerst de nieuwste voorstelling "Diamonds & Pearls" gezien. Zwaar overdreven om daar weer uber-lyrisch over te zijn, we weten het ondertussen wel. Maar god, wat was het weer geweldig. Mijn bescheiden mening, ze hebben zich zelf overtroffen, zowel in muzikaliteit, als subtiliteit, als in humor en zelfs in ingetogenheid. Gaat het zien, gaat het zien. En ook hier ben ik, na afloop een ronde verder gekomen. Daarover later veel meer...

OUD NIEUWS

 
       

NU