|
14 december Daar waar mijn moeder en broer de voornaamste dealers in liedjes voor mij zijn, is er nu op een andere manier iets ontstaan. En retetrots is ze... Al een tijdje lag ie op de planken, de tekst samen geschreven met Axel van der Ende en voor de muziek is er nog zo'n ras-Rotterdammer aangetrokken. Niemand minder dan Peter Tinke, jawel, van het Groot Niet Te Vermijden. Gisteren zijn we de studio van Kees Went ingedoken, om de orkestband in te spelen. Goed, Peter heeft gespeeld, ik toegekeken en vooral geluisterd. En daarnaast ben ik de heftige confrontatie aangegaan en heb geleerd, dat inzingen in een studio, heel iets anders is, dan thuis voor de afwasmachine. In ieder geval is er een mooi liedje uit voortgekomen, die voorlopig niet te downloaden is, i.v.m. rechten enzo. Tja, het wordt nu echt serieus. Maar in het nieuwe jaar is de AH-kok (voorlopige titel) te beluisteren in het theater bij u in de buurt. En uiteraard had ik mijn digitale wegwerp bij me. Keike, keike, keike... Met als kleine bonus, voor 'de Groot' fans, het museumstuk Nellie het zingende nijlpaard. |
OUD NIEUWS