De optocht Afgelopen weekend was het feest in Winterswijk. Volksfeest zoals we dat hier in de Achterhoek noemen. Een traditioneel feest, met een bloemencorso, kinderspelen, muziek in ieder café en uiteraard drank, heel veel drank. Verantwoordelijk voor het gehele festijn is de volksfeestcommissie. Die feestcommissie, bestaat uit mensen vanuit het volk. Maar niet zomaar mensen uit het volk, nee, het zijn de meest vooraanstaande Winterswijkers. Die krijgen dan een pak aan, hoge hoed op en er wordt heel veel bier in gegoten. En dan mogen ze meelopen met het bloemencorso, voor de muziek uit. Om lid te worden van de commissie, moet je gevraagd worden. En nee, ik ben nog niet gevraagd. Dat komt omdat ik weinig geld en/of geen eigen zaak heb en vrouw ben. Er liep dit jaar overigens voor het eerst een vrouw mee, maar die zal wel vooraanstaand zijn, of ze kan heel lekker pijpen. Maar ja, dat kan ik ook, maar ik ben nog steeds niet gevraagd. In ieder geval bevinden zich in de feestcommissie geen allochtonen, werkelozen, lichamelijk- of verstandelijk gehandicapten. En voor deze laatste doelgroep is dat weer bijzonder sneu, want juist zij vinden het zo ontzettend leuk om in een optocht mee te lopen. Vorige week, maakt minister Zalm bekend dat per nu het PC-privé project is afgeschaft. Dat is jammer voor mijn manager. Die vertelde mij een aantal weken geleden nog, in een onderonsje, daar gebruik van te willen maken. Hij heeft op zijn kantoor wel het nieuwste van het nieuwste staan, met daarnaast een laptopje voor on the road. Maar thuis was het behelpen. Twee verouderde pc's voor de kinderen, één voor het huiswerk en één voor de spelletjes. En daarnaast één voor het hele gezin, waarmee men ook online kon. Maar ja, dat is dagelijks dringen, wie er op mag, dus hij wil thuis graag ook zijn eigen pc zeer privé. Maar met de maatregel van Zalm, zal hij die nu toch echt zelf moeten gaan betalen. Gelukkig voor mijn baas, verdient hij behoorlijk. Dat geldt dan weer minder voor allochtonen, werkelozen en gehandicapten. En voor deze laatste doelgroep is dat weer bijzonder sneu, want voor een stukje intergratie, kan een medium als het internet zo belangrijk zijn. Plastische chirurgie, een bijzonder hippe term. Gelukkig niet binnen mijn vriendenkring. Ik heb geen hippe vrienden. Zij kunnen dit ook niet betalen. Ik kan het ook niet betalen, of ik moet mijn auto verkopen. Maar ja, dan zal mijn strakke, nieuwe uiterlijk door de stress weer snel op het oude niveau terug zijn, als ik dagelijks, tegen mijn zin in, twee en half uur moet doorbrengen op het Centraal Station van Utrecht. Ook weer zoiets dat is weggelegd voor de rijkeren. En dus niet voor allochtonen, werkelozen, lichamelijk- en verstandelijk gehandicapten. En juist voor deze laatste doelgroep zou het zo fijn zijn…. Tijdens het bloemencorso van Winterswijk, loopt Kees altijd mee. Bij de eerste drumband van de optocht, loopt hij tussen de fanfare en de zuipende maatpakken in. Hij is niet gevraagd door de commissie, want Kees woont begeleid zelfstandig, maar toch loopt hij er ieder jaar weer in mee, vol overgave. En dat zouden we allemaal moeten doen, mee in die optocht!
|